F- Ja? Byłem u Niny.
E- Ahaa...
F- A czemu pytasz?< spogląda podejrzliwie>
E- Tak sobie
F( do siebie) A od kiedy go to interesuje?
P- Eddie! Eddie! Zaczekaj < dogania go>
E- Hej Patricio< całuje ją na powitanie>
P- Czemu tak szybko wyszedłeś?< przygląda mu się>
E- Chciałem odetchnąć świeżym powietrzem < uśmiecha się>
P- Ok.
E- Patricio muszę Ci coś pokazać.
P- Dalej. Jestem gotowa < zatrzymuje się>
E- Wiem, że to dziwne, ale tylko tobie ufam< podwija rękaw >
P- Co to jest? < patrzy przerażona >
E- Ja nie wiem skąd. Wczoraj wieczorem szedłem do pokoju i wtedy bam! Jakiś duch. Mówi, że i ja ją popamiętam.
P- O nie, nie, nie.
E- Ty coś o tym wiesz. Prawda?< patrzy wściekły>
P- Eddie ja nie mogę ci nic powiedzieć, ale o znaku jeszcze nie wiedziałam.
E- Ale wiesz o czymś innym. Mów.
P- Nie mogę.
E- Nie ufasz mi?
P- Ufam, ale...
E- Dobra rozumiem. < odchodzi>
P- Dziś wieczorem wszystko Ci wyjaśnię.
W szkole
N- Dzisiaj się coś wydarzy < patrzy z przerażeniem na Fabiana>
F- Nino wydaje Ci się< przytula ją>
N- Może masz rację < uśmiecha się>
W domu
Vi- Witaj Vero. Jestem Victor i od dzisiaj będziesz pracować w moim domu.
V- Dzień dobry. Czy mógłbyś potrzymać mojego pieska? < podaje mu zwierzę>
Vi- Wybacz, ale mam uczulenie na sierść.
V- To sztuczny pies < uśmiecha się>
Vi- Wy...wyy..wy... wypchany? < patrzy ze wzruszeniem>
V- Tak.
Vi- Ja mam wypchanego ptaka. Korbiera
V- Chodźmy go obejrzeć< Victor idzie, a Vera uśmiecha się złowieszczo>
Romantyczne <3
OdpowiedzUsuń